Erol Karaokur
Bir ulus arkandan gözyaşı döktü
Dallarda çiçekler boynunu büktü
Yumdun gözlerini 10 Kasım günü
Eğildi melekler alnından öptü
Cepheden cepheye koştun yılmadan
Geceymiş gündüzmüş hiç yorulmadan
Kalbimize gömdük seni sevgiyle
Tarihlere sığmaz büyük kumandan
Gelmez bu dünyaya sen gibi deha
Büyük şef derlerdi namına Atam
Ülkeyi getirdin altın bir çağa
Cumhuriyet oldu bu güzel vatan
Ölmeyi emrettin dönmek yok dedin
Koştular ölüme yağız neferler
Kölesi olmadık biz esaretin
Denize döküldü kirli emeller
Unutmaz hatırlar Türk çocukları
Geçmişte yaptığın inkılapları
Gözlerin bakıyor gözlerimize Koruyun der gibi bu toprakları…