EFE, “KENTSEL DEĞİL, KÖYSEL DÖNÜŞÜM İSTİYORUZ!”

Hürriyet Köyü Gençlik ve Kadın Dayanışma Derneği Başkanı Bayram Efe, köylerin mahalleye dönüştürülmesiyle birlikte üretimin, dayanışmanın ve köy yaşamının giderek yok olduğuna dikkat çekerek önemli açıklamalarda bulundu.

Efe, “Kentsel değil, köysel dönüşüm istiyoruz. Büyükşehir Yasası değişmeli, köy tüzel kişilikleri yeniden köylüye iade edilmelidir.” dedi.

Bayram Efe, köylünün kendi parasıyla kurduğu köylerin, Büyükşehir Yasası ile belediyelerin mülkü haline geldiğini vurguladı. Efe’nin açıklaması şöyle:

Bayram Efe’nin Açıklaması:

“Kentsel değil, iklimsel hiç değil, KÖYSEL DÖNÜŞÜM istiyoruz.

YASAL DÜZENLENME İSTİYORUZ.”

Evveliyatı şahsi mülkiyetten gelme, köylülerin kendi paralarıyla kurdukları köylerin geçmişine bakarak, şahsi mülkiyetten gelen köy tüzel kişiliklerinin iadesini istiyoruz.

İstediğimiz yasa bu; tek bir cümleyle izah ediyoruz.

öyler yok oluyor. Gençlerimize “köylüsün” diye kız vermiyorlar. Fabrikalarda zorunlu işçi olan gençlerimiz şehirlerde geçinemiyor. Kendi toprağında patron olan köylü, fabrikalarda iş aramak zorunda kalıyor.

Şehirlerde yaşamak zor, kalabalık ve kirli. Şehirlerin nüfusu her geçen gün artarken, hayat pahalılığı, geçim sıkıntısı, trafik, imar ve eğitim sorunları büyüyor. Köyden kopan gençlerimiz, şehir yaşamında örf ve adetlerini kaybediyor, yanlış alışkanlıklara yöneliyor.

Çiftçinin ortalama yaşı 60’a dayandı.

Büyükşehir Yasası ile mahalleye dönüştürülen köylerde hayvancılık adeta yasak hale geldi. Hayvan bakmak, tezeğin yere düşmesi bile suç sayılıyor. Hayvan sayısı azaldı, üretim bitti. Şehirlerdeki kalabalık nüfus, su, hava ve toprak kirliliği hepimizi hasta etti.

Geçim kaynağımız olan tarlalar artık üretim alanı değil, zenginlerin emtia aracı haline geldi. Üretim yapamayan, kolay kazanç peşinde koşan bazı çevreler köylünün elinden tarlaları ucuza alarak el değiştiren emlak yatırımlarına dönüştürdü. Biz tarlaların tarlacıda kalmasını istiyoruz.

Köylü, arabasını almak ya da evlenebilmek için tarlasını satmak zorunda kalmamalı. Biz üretmek, ülkemize katkı sağlamak, istihdam yaratmak istiyoruz.

Büyükşehir Yasası, tüm bu olumsuzluklara zemin oluşturmuştur.

Köylerin mahalle olmasıyla birlikte köylü hiçe sayılmış ve üretim yapamaz hale gelmiştir. Mahalleye dönen köylerde ahır yapmak ya da gençlerimize iki oda yapmak bile belediyelerin imar planına kalmıştır. Ancak belediyeler imkânsızlıklar nedeniyle bu planları yapamadıkları için köylü mağdur edilmiştir.

Kasalarına kaynak arayan belediyeler, dedelerimizden kalan köy mallarına göz dikmiştir. Köy yerlerimiz ihaleyle satılmakta, yağmalanmaktadır. Kendi paramızla yaptığımız kahvehaneler, depolar, misafir evleri belediyenin mülkü haline gelmiştir.

Köylü, kendi malında kiracı olmuştur. Bu hakkaniyetli bir uygulama değildir.

Eskiden köy tüzel kişilikleri muhtar ve azalar tarafından yönetilirdi. Köylünün ortak alanları yine köye hizmet için kullanılırdı.

Her köyde bir kooperatif olması gerekirken, var olanlar kapatılmış veya işletilemez hale getirilmiştir. Kooperatifler, köylünün ne ekeceğini, ne kadar üreteceğini planlamalı, satış ve pazar dengesini kurmalıdır.

Köyler, bir ülkenin hayatının başlangıç merkezidir.

Köyler olmadan şehirler olmaz. Köyler yok olursa şehirler de yarın yok olur. Denge ekseni kırılmıştır.

Biz KENTSEL DÖNÜŞÜM değil, KÖYSEL DÖNÜŞÜM istiyoruz.

Köysel dönüşüm olmadan kentsel dönüşüm olmaz.

Köyler yok olmadan, köy tüzel kişiliklerinin iadesine ilişkin yasa teklifi verilmelidir.

Bize söz veren vekillere sesleniyorum:

Sözünüzde duracak mısınız?” ifadelerine yer verdi.