İsmail Hakkı Özsarı
Toplumumuzda aşk hakkında söylenmiş çok söz var.
Çocuk yaşta âşık olanlar için; “Ayol daha dünkü çocuk, âşık olmaktan ne anlarmış” diye söylenir.
Genç yaşta âşık olma yaşı mıymış? Önünde okulu var. Meslek edinilmesi lazım. Hem bu yaşlarda aşkın kıymeti mi bilinirmiş?
Buyurun bakalım işte size aşkın yaşıyla ilgili en insafsız, en acımasız yargılamalardan biri daha; “Aaa öyle şey mi olur! Koskoca, yaşlı başlı adama âşık olma yakışır mı? Üstelik evli barklı, çoluğu çocuğu var. Ne aşkıymış bu ayol. Bu yaşta aşk meşk olmaz. Rezillik bu rezillik!”
Sevgili okurlarım, bu türden söylemler size tanıdık geliyor değil mi?
Peki insan ne zaman aşık olabilir ya da olabilmeli? Evet aşkın bir yaşı var ama bugüne değin bilene rastlamadım. Hiçbir zaman aşık olunmaz anlayışı, toplumumuzca, moda deyimiyle mahalle baskısıyla insanlara benimsetilmeye çalışılmaktadır.
Amaaaa… adına aşk denilen o güzelim duygu sağanağı gelmeye görsün bir kez, bütün kuralları hiçe sayar. Tüm karşı çıkmaları dinlemez. Dünya umurunda değildir. Nerede, ne zaman, nasıl çıkıp geleceği hiç belli olmaz. Bazen pat diye çıkagelir. Bazen de yavaş yavaş. Kime uğrarsa dünyasını öyle bir değiştirir ki, insanın ayağını yerde keser.
Dünya tozpembe görünür. Mevsimlerin her biri daha bir güzelleşir.
Aşk o aşk yok mu? O güzelim duygu fırtınası gönüllere girmeye görsün bir kez; dünya yasaları vız gelir insana. İnsanların ahlak diye bildikleri yasalar umurunda olmaz, huzur diye yaşadıklarını alt üst eder. Söylenenlere aldırmaz. Suçlamaları umursamaz. Eleştirilere güler geçer. İsyankâr ve dik başlıdır. İnsanı öyle bir değiştirir ki hiçbir siyasi iradenin yapamadığını başarır.
Aşk sınır tanımaz. Din, dil, ırk, zengin, yoksul kim olursa olsun insanlar arasındaki duvarları yıkar.
Aşk çok seçicidir. Korkakların yanına uğramaz. Yaşamaktan korkmayan cesur insanlarla birlikte olur hep. Bezginlerden ve küskünlerden nefret eder. Kibirlilere, gururlulara güler geçer. İnsan kıymeti bilmeyenlerin kıymetini O da bilmez.
Her insanın yaşına başına bakmadan âşık olma hakkı vardır. Bu hak her ne kadar anayasa ve yasalarda yer almasa da bu güne değin hiçbir güç engelleyememiştir.
“Âşık olanlar acı çeker” denir. Varsın çeksin. O acının da bir güzelliği vardır.
İnsanı insan yapan güzelliklerden biri de böyle acılar çekmek değil mi ki?
DUL KADINA BAKIŞ…
Türkiye’de dul kadın olmak zordur. Kadının dul kalması bir sürü sorun getirir beraberinde.
Genç, güzel ve dul bir kadın erkekler için çoğu kez bir “cinsel tahrik” objesidir. Porno kitaplar okuyan, porno filmlere düşkün, eskimiş evliliklerinde değişiklik arayanların fantezilerinin süsüdür. Çünkü bu erkeklere göre dul kadın; “cinsel ilişkiyi yaşamış ama şimdi ondan yoksun kalan, yoksun kaldığı için erkek arayan” kadındır. Yine “kız olmadığı için, cinsel ilişki kurmaktan çekinmeyecek bu nedenle de erkeklere hoş görülü davranmak zorunda kalacaktır. Erkekler çoğu kez koruyucu amca rolünde, bazen sevecen, anlayışlı bir arkadaş kimliğinde bazen de şefkatli bir aşık rolünde yaklaşırlar dul kadına.
Zavallı dul, bütün bunların ne anlama geldiğini çok iyi bilir. Bilir de yine de insanları kırmamak, ilişkileri bozmamak için anlamazdan gelir çoğu kez. Zira bozulan her ilişkinin arkasından çoğu kez bir iftiranın geleceğinin bilincindedir.
Erkekler bir yana eş, dost, arkadaş, komşu kadınlarda başlar işkillenmeye. Ya kocalarıyla ilişki kuruverirse dul kadın!
Giderek baskı altına girer. Giderek yalnızlaşır. En güvendiği, güvenmesi gerektiği erkeklerden bile gözlerini kaçırır. Yere bakarak konuşur.
Çok azı ayakları üzerinde, başı dik söylenenlere aldırmadan sürdürebilir yaşamını.
Toplumsal değerlerimiz bu tür yargılarla denetler nicesini.
“DUL YAŞMAĞI” deyimi; dul kadının yüzünü örtmesi gerektiğini anlatan bir simgedir.
“DUL APTAL OTU” yüksek tepelerde yalnız başına yaşayan ağaççığa verilen isimdir. Çiçekleri pek güzel kokar ama koklayanı yoktur.
“DUL AVRAT OTU” şifalı bir bitkidir. Terletici, yumuşatıcı, rahatlatıcı, kan temizleyici gibi özelliklere sahiptir.
Çiftleştikten sonra erkeği yiyen örümceğe de “KARA DUL” adı verilmiştir.
İşte gördüğümüz gibi erkek dünyası; erkeği yiyen örümceklere “KARA DUL” derken yaz tatillerinde eşleri bir yerlere giden erkeklere “yaz bekarı” yakıştırmasını yaparak, onun çapkınlıklarını hoşgörüyle karşılamaktadır.
Dul kadın dediğimiz insanın bazen annemiz, bazen kız kardeşimiz, bazen kızımız, gelinimiz olduğunun farkında mıyız acaba?
Dul kadınların sorunlarının çözümü toplumun insana bakışında yatmaktadır.
Öncelikle erkeğinde kadının da bakış açısındaki soru işaretlerinin kalkması gerekiyor. Kız mıdır, kadın mıdır, evli midir, bekar mıdır diye ayırmadan kadına bakabilmek gereklidir. Kadın önce insan ve sonra yine insan olarak ele alıp değerlendirilmelidir.
Çözüm burada. Çözüm insanlıkta. Çözüm insan olabilmekte.
Erkeklerimizin de kadınlarımızın da önce bunu öğrenmesi gerekiyor.
Şu çok iyi bilinmelidir ki erkek olsun, kadın olsun herkes potansiyel bir dul adayıdır.
Saygılarımla.
Anasayfa